Tamam çok yeni sayılmam, iki yıl kadar önce anne oldum. Çok keyifli, çok yorucu ve çok eşsiz bir duyguymuş annelik. İsteyen herkesin bu duyguyu tatması dileğiyle açılışımı yapıyorum. :)
Kendimi bildim bileli birşeyleri onarmayı ya da onarmaya çalışırken bozmayı severdim. Hala bir değişiklik yok sanırım, sadece biraz daha az yüzüme gözüme bulaştırıyorum hepsi o. :)
Dikiş dikmeyi, örgü örmeyi, tığ işini (bir türlü beceremesemde), eskisinden yeni bir şeyler yaratmayı, çizmeyi, boyamayı, kesmeyi ve biçmeyi ve işte el işi olabilecek herşeyi seviyorum. Biraz maymun iştahlıyım galiba ama elimde değil. :)
Uğraşılıp emek verilmiş herhangi bir şeyin değeri bence ölçülemez. Bu kısacık bir şiir bile olabilir, önemli olan insan ruhunun değmiş olması değil mi... Bu yüzden fabrikasyon mutluluklara kanmayın, sevdiklerinize kendinizden birşeyler katılmış bir armağan vermeyi deneyin...
Sevgiyle kalın, sevginizi paylaşın.
